Bicycle Day
Σαν σήμερα, 19 Απριλίου του 1943, το πρώτο LSD τρίπ στην ιστορία έλαβε χώρα.
LSD (ή LSD-25), Lysergsäure-diethylamid στα γερμανικά, από όπου βγαίνει το ακρωνύμιο, lysergic acid diethylamide στα αγγλικά, ή ελληνιστί διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος.
Στην αρχική του σύνθεση παράχθηκε από εργοτοξίνες, τοξικά αλκαλοειδή του μύκητα που στα ελληνικά ονομάζουμε ερυσίβη (Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως ψιλοκυβίνη και μεσκαλίνη. Σε σχέση με άλλες ψυχεδελικές ουσίες που τείνουν να αγονίζουν συγκεκριμένους υποδοχείς σεροτονίνης, το LSD είναι λίγο διαφορετικό καθώς έχει μεγάλη τάση να αγονίζει και υποδοχείς ντοπαμίνης.
Παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στις 16 Νοεμβρίου 1938 από τον Ελβετό χημικό Άλμπερτ Χόφμαν, στα εργαστήρια της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz, στη Βασιλεία της Ελβετίας, στα πλαίσια ενός γενικού ερευνητικού προγράμματος για τη μελέτη της ιατρικής χρήσης θεραπευτικών βοτάνων. Παρόλο που η ουσία είχε ήδη ανακαλυφθεί από το 1938, έμεινε στο ράφι για πολλά χρόνια καθώς πειράματα σε ποντίκια δεν είχαν ενδιαφέροντα αποτελέσματα ως προς την έρευνα που διεξαγόταν. Ωστόσο, 5 χρόνια αργότερα, ο Χόφμαν είχε την ιδέα να ξανασυνθέσει την ουσία καθώς κάτι μέσα του του έλεγε οτι κάτι υπάρχει εκεί. Κατά την σύνθεση (16 Απριλίου) είχε μια μικρή έκθεση (πιθανώς μέσω δέρματος η ματιού) και άρχισε να νιώθει την επίδραση του. Κατά τα λεγόμενα του:
“... διακατέχομαι από μια φοβερή ταραχή και ελαφριά ζαλάδα. Σπίτι, ξάπλωσα, και βυθίστηκα σε μια όχι-δυσάρεστη κατάσταση μέθης, χαρακτηριστικό της οποίας ήταν υπερδιεγερμένη φαντασία. Σε μια ονειρική κατάσταση, με κλειστά τα μάτια (το φώς του ήλιου με τύφλωνε), βίωσα μια ασταμάτητη ροή από φανταστικές εικόνες, εξωπραγματικά σχήματα με έντονα καλειδοσκοπικά εναλλασσόμενα χρώματα. Αυτό κράτησε περίπου 2 ώρες.”
3 μέρες αργότερα, Ο Χόφμαν αποφάσισε να δοκιμάσει ξανά LSD, επίτηδες αυτή τη φορά και δοσολογημένα. Η σκέψη του ήταν να πάρει μόνο 250 μικρογραμμάρια, (¼ του milligram) καθώς αυτό θα ήταν μια πολύ μικρή δόση για πολλές μεχρι τότε γνωστές ψυχοδραστικές ουσίες. Ωστόσο όπως γνωρίζουμε πλέον 250 μικρογραμμάρια είναι μια αρκετά δυνατή δόση LSD για τους περισσότερους. Σύντομα άρχισε να νιώθει την επίδραση του. Όπως ήταν αναμενόμενο δεν μπορούσε να συνεχίσει την μέρα του στο εργαστήριο και ζήτησε από τον βοηθό του να τον συνοδεύσει σπίτι. Φυσικά, εν μέσω Β Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχε πρόσβαση σε αυτοκίνητο, οπότε η μόνη του λύση ήταν το ποδήλατο του.
Στη μνήμη αυτής της διαδρομής η ημέρα σήμερα ονομάζεται Bicycle Day.
“Είχα μεγάλη δυσκολία στην ομιλία και το πεδίο όρασης μου εναλλασσόταν και έρεε σαν μια εικόνα σε παραμορφωτικό καθρέφτη.”
Όταν έφτασε σπίτι ζήτησε από τον γείτονα του να καλέσει τον γιατρό του. Τα συμπτώματα συνέχισαν να αυξάνουν σε ένταση, όπως και ο φόβος του Χόφμαν ότι χάνει το μυαλό του ή πεθαίνει. Όταν ο γιατρός έφτασε σημείωσε οτι ο Χόφμαν είχε “δυσκολία στην κίνηση και ιδιαίτερα πολύ άγχος” αλλά πέρα από αυτά και ελαφρώς διεσταλμένες κόρες, δεν μπορούσε να βρει κάποιο άλλο ανησυχητικό σύμπτωμα. Η καρδιά του είχε φυσιολογικό σφυγμό και ανέπνεε φυσιολογικά.
Μερικές ώρες αργότερα τα συμπτώματα άρχισαν να φεύγουν, και την επόμενη μέρα ο Χόφμαν ξύπνησε φρέσκος και ξαναγεννημένος. Συνέχισε να πειραματίζεται με το LSD στον εαυτό του, μέχρι τα 102 του αλλά κυρίως με μικροδόσεις.
